Մայր…այնքան նուրբ ու երազկոտ,որքան ոչ ոք չի կարող լինել։ Իմ կյանքի լավագույն հիշողությունները կապված են մորս հետ,ով ոչ մի վարկյան չի խնայել ինձ երջանկացնելու համար։ Նրա հետ անցկացրած ժամանակն ամենահիշվողն է։ Երբեք ոչ ոք չի կարող փոխարինել նրան,ով ինձ հնարավորություն է տվել ունենալ իդեալական ընկերներ,մասնագիտություն և այն,ինչ ունեմ հիմա։ Այս ամենն անփոխարինելի է ցանկացած արարքի դիմաց և ոչ մի շնորհակալություն չի կարող փակել այդ բացը։ Մայրս ինձ ուժ է տալիս,վստահություն։ Այդ հոգևոր արժեքներն են ինձ ուժ ու թև տալիս,որ ես կարողանում եմ ծնողներիս օգնությամբ կերտել իմ ապագան։
Մայր իմ անուշ ու անգին
Արևի պես փայլող անգին
Րոպեներում չվերջացող բարին։
Իմաստն ես իմ կանքի,
Տառապանքի ու չարչարանքի,
Արևի նման փայլող աչքերի։
Տաթևիկ Սարգսյան 